Aklımdaki anıları ve güncel yaşadıklarımı yazmaya başlamadan önce ”İlk yazdığım yazı/şiir neydi?” diye düşünmeye başladım. Evet, sonunda hatırladım…
Yıl 1990, ben 9 yaşındayım, ablam 17. Aramızdaki yaş farkından olsa gerek, ablam odasına girmemden ya da bunu teklif etmemden hiç hoşlanmazdı. O istemedikçe de o oda bana gizli bir tapınak, keşfedilmesi zorunlu bir hedef gibi gelirdi. Ne yapıyordu o odada? Kız arkadaşları gelir, ben giremem. Telefon gelir, ben giremem. Aaa ama odamda bulunan paralel telefondaki sistem hatası yüzünden, hiç elimi sürmeden konuşulan her şeyi duyardım o başka! Ama yetmiyordu işte, o odaya girmem lazımdı. Zamanla ablama şiirler yazmaya ve onları normalden biraz yüksek olan oda kapısının altından atmaya başladım. Şiirlerim aynen şöyleydi:
Şiir – Kedi
Şiir – Kuş
Ben şiirleri kapının altından attıktan sonra, ablam eline alıp dümdüz okuyordu. Ama ben hemen itiraz edip ”Öyle değiiiiiil” diyor ve kapıyı açtırıp, başlıyordum her biri aynı ama her birinin tonlaması farklı kelimelerimi kendi stilimde okumaya. Sonuç? Açtırdım kapıyı nabeeeer!
Öncelikle kendim için diyemeyeceğim. Çünkü öncelikle… 16 yaşındayken ailece çıktığımız bir tatil sırasında, yaşadıklarımı kısa kısa not aldığımı gören ve bunları okurken gülme krizleri geçiren anneme söz vermiştim. “Bir gün aklımdaki her şeyi yazacağım anne!”
SuSeSaSa’nın Sahnesi’ne hoş geldiniz!
Keyifle okuyacağımıza emin olun 😍 muhteşem bi başlangıç olmuş sabırsızlıkla bekliyoruz devamını 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Hatıraların gözümde canlandı, çok hoşuma gitti. Devamını bekliyoruz! 😍 👏🏻👏🏻👏🏻
Tebrik ederim sizi, çok keyifle okudum.
Çok güzel olmuş ellerinize saglik
Gerçekten çok güzel